شاید به جرات بتوان گفت در میان همه آنچه از ادبیات کشورهای گوناگون به جای مانده است، شاهنامه فردوسی از ارزشمندترین آنهاست چرا که این اثر زیبای جهانی از دو نظر زبان شیرن فارسی و نیز شکوه و روح بیبدیل حماسه مورد توجه است که وجود آدمی را به وجد آورده و اوج عظمت و شکوه فرهنگ و تمدن ایران باستان را برای جهانیان به تماشا گذاشته و با وجود گذشت سالیان طولانی از تولد شاهنامه فردوسی همچنان شیرینی آن برای خوانندگان و شنوندگان آن لذت و طراوات خاصی به همراه دارد.
در خبری پیش از این برایتان نوشتیم که در 25اردیبهشت به منظور پاسداشت و بزرگداشت ابوالقاسم فردوسی در مراکز فرهنگی گوناگون، از جمله دایره المعارف ایرانشناسی مراسمی غنی و ارزشمند با حضور برخی از شاهنامه پژوهان، ایران شناسان، ادب دانان، شاعران و هنرمندان برگزار گردید که به تفصیل برای شما ایرانگردی های عزیز شرح دادیم.
در بعد از ظهر همان روز نیز در نشست انجمن آثار و مفاخر که با حضور تعدادی از همین استادان از جمله پروفسور امین و دیگر استادان و نیز تعداد بیشتری از علاقمندان برگزار شد، در خصوص این اثر ارزشمند جان سخن بیان گردید و ایران و ایرانی بار دیگر به فرهنگ غنی و تاریخ پرافتخار خود در عرصه ادب و هنر بالید. سخنرانان اصلی این مراسم عبارت بودند از: دکتر حسن بلخاری رییس انجمن، دکتر قدمعلی سرامی، دکتر علی رواقی، دکتر امیرحسین ماحوزی و … که در این نشست، شاهنامه خوانی به وسیله استاد امیر صادقی اجرا گردید و دیگر بار حق زبان فارسی در قامت شاهنامه فردوسی ادا گردید.
گذشته از آنچه گفته شد، پروفسور سیدحسن امین خالق شاهنامه امین در گفتگو با خبرنگار ایکنا در خصوص تصور عوام از تنها شاهنامه در ادبیات فارسی گفت: « شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی از این جهت مشهورتر و محبوبتر است که در حقیقت نسبنامه فرهنگی و شناسنامه هویت ملی ایران بزرگ و گسترده فرهنگی و تاریخی و اساطیری است؛ از این جهت جایگاه بسیار ویژهای دارد. شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی درحقیقت اثری است که بعد از خداینامههای بسیار زیادی که در طول تاریخ تدوین، فراهم شده است در آن زمان بهوسیله این دهقانزاده فرزانه به نظم پارسی درآمده و هم زمان دو کار عمده کرده، یکی اینکه آن آثار را از مهجور و پراکنده بودن بیرون آورده دوم اینکه با ایجاد چنین حماسه ملی به ایرانیان هویت بخشیده و زبان فارسی را که در آن زمان دیگر زبان رسمی کشور نبوده زنده نگه داشته چراکه این امکان وجود داشته کشور ایران هم پس از گذشت زمان مثل کشورهای دیگر همچون سوریه و مصر- بهرغم داشتن پیشینه تمدنی بسیار ارزنده- زبان ملی خودشان را فراموش کنند.»
همچنین این استاد گرانقدر در ادامه صحبت هایش به تعلق داشتن شاهنامه به همه اقوام ایرانی اشاره کرد و در ادامه افزود: « درحقیقت ایجاد شاهنامه فردوسی که متعلق به همه اقوام ایرانی است و در سراسر گستره ایران فرهنگی رواج پیدا کرد، موجب نوزایی و تجدید حیات زبان فارسی شد و از این جهت شاهنامه فردوسی حائز اهمیت زیادی است.»
توجه کمتر مردم به مطالعه متون کهن فارسی و آثار حکمت آمیز و همچنین بررسی شاهنامه امین از جمله موضوعات مطرح شده در این گفتگو بود که پروفسور امین در مورد این اثر در ادامه گفت: « در این کتاب شاهنامه امین ، در مرحله اول همان کاری که فردوسی هزار سال پیش کرده را انجام دادم. یعنی فردوسی شاهنامهاش را با نام خدا شروع میکند و بعد چگونگی آفرینش جهان بر اساس آگاهیهای که آن روز وجود داشته است؛ من هم همین کار را کردم ما هم آمدیم از بیگبنگ شروع کردیم؛ یعنی با نام خدا -منتهی با یک مطالعه تطبیقی- شروع کردیم، درحقیقت به نوعی به تاریخ معنویت بشر، تاریخ خداشناسی در سلسله مراحل تکاملی بشر پرداختم و…»
پروفسور امین از جمله دانشمندان ارزشمندی است که همواره خدمات شایان توجهی در جهت اعتلای فرهنگ، تمدن و ادبیات ایران زمین ارائه کرده است.