وقتی سخن از موزه میشود، بیاختیار ذهن به سمت بنایی میرود که سالنی بزرگ با سقفی بلند و ویترینهای گوناگون دارد. سالنی که با درهای دیگر به اتاقهای کوچک و بزرگ راه، داشته و درون آنها نیز ویترینهای مختلف با اشیاء گوناگون دیده میشود. اما در واقعیت چنین نیست و همیشه موزهها بزرگ نیستند و با کمی جستجو میتوان کوچکترین موزه تهران را هم یافت که تاریخی غنی را به نمایش میگذارد.
موزهها در همه جای دنیا، همچون صفحات کتاب تاریخی هستند که ما را از دنیای فعلی به روزهای گذشته میبرند و با مردمی که با آداب و رسوم و سبک زندگی گوناگون در روزگاران پیشین زندگی میکردند، همراه میکنند.
هدف از احداث کوچکترین موزه تهران
این روزها میتوان کوچکترین موزه تهران را در بوستان سهند واقع در منطقه 14تهران، به تماشا نشست که توسط یکی از مجموعهداران، در این پارک احداث شده است.
چند سال پیش، یکی از اعضای مجموعهداران ایران به نام علی عسگری با نظر به اینکه؛ مردم باید با گذشته خود آشنا باشند، در بوستان سهند مجموعهای را دایر کرد و بخشی از تاریخ تهران را در آنجا به نمایش گذاشت.
موزهای کوچک با تاریخی بزرگ
این موزه کوچک، دو اتاق از یک ساختمان را در بر میگیرد که سالن اصلی یا همان ورودی آن، به عنوان گالری عکس در نظر گرفته شده و مملو از تابلوهای عکسی است که اصناف قدیمی و نیز معماری محلههای قدیمی منطقه 14تهران، همچون محله سرآسیاب و دولاب، گورستان ارامنه، حمامهای قدیمی و… را به تصویر میکشد. گاهی مشاغلی هم در میان آنها دیده میشود که این روزها دیگر اصلاً کارایی ندارند. جالب توجه اینکه در این بخش، تصاویری از پوشش مردم این مناطق در روزگار پیش از انقلاب و یا حتی دوره قاجار نیز در برابر چشمان مشتاقان قرار میگیرد.
از آنجا که کوچکترین موزه تهران ، به نوعی تاریخ محلات گوناگون منطقه 14تهران را هم روایت میکند بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.
یکی دیگر از اتاقهای همین موزه، به نگهداری وسایل و اصناف اختصاص یافته است. به عنوان مثال؛ دلاکی یا حمامی یکی از مشاغلی است که در گذشته، رونق فراوان داشته است اما این روزها دیگر خیلیها حتی از آن یاد هم نمیکنند ولی در کوچکترین موزه تهران ، میتوان وسایل مربوط به آن را دید و توضیحات ویژهاش را خواند و یا از زبان مدیر موزه شنید.
البته وسایل و ابزارآلات مربوط به مشاغلی که این روزها رایج هست هم در آنجا وجود دارد، با این تفاوت که آن وسیله خاص، در دست هنرمند امروزی، کمتر دیده میشود. مثلاً ابزاری مربوط به نجاری در این موزه نگهداری میشود که کمتر نجار امروزی، از آن دارد.
در گذشتههای دور یکی از کارهایی که بانوان و یا حتی مردان به آن میپرداختند، قالیبافی بود که دارهای قالی مختلفی هم در گروه اشیاء این موزه دیده میشود. در کنار همه وسایل، در ویترینهای این مجموعه؛ رادیوها، گرامافونها و ساعتهای قدیمی هم خودنمایی میکنند.
سکهها از جمله قدیمیترین و یا شاید مهمترین اشیاء این موزه میباشند که مربوط به سلوکیان تا دوران معاصر هستند.
بازدیدی خاطرهانگیز
موزه اصناف منطقه دارالمومنین در منطقه 14تهران، گوشهای از تاریخ مردم این منطقه را به تصویر میکشد، تاریخی که فراز و فرود فراوانی در پی داشته است. اگر علاقهمند هستید که از کوچکترین موزه تهران بازدید کنید میتوانید همهروزه از ساعت 10صبح تا 4بعدازظهر به آنجا مراجعه کرده و توضیحات لازم را هم از زبان مجموعهدار آن بشنوید. روزی که شاید خاطرات جالبی را برایتان رقم بزند.
موزههای بیشتر در آیندهای نزدیکتر
شاید در میان شما ایرانگردیهای عزیز هم کسانی باشند که به جمعآوری اشیاء قدیمی، تهیه آلبوم عکس و یا آلبوم تمبر و یا هر چیز دیگری که به نوعی تاریخ و پیشینه ما را حفظ و به نسلهای بعدی منتقل میکند، علاقهمند باشند و این کار را انجام دهند.
جای بسی خوشحالی است که همه ما در حفاظت از تاریخ و فرهنگ سرزمینمان بکوشیم و همه آنچه را لازم است به آیندگان منتقل کنیم.
کسی چه میداند، شاید در آیندهای نه چندان دور شما هم یکی از موزهداران موفق در تهران، ایران و حتی جهان باشید. چه بسا در آیندهای نزدیک مانند کوچکترین موزه تهران ، بتوان دستاوردهای بزرگی را در موزههای بیشتر به نمایش گذاشت و از این همه دقت و خلاقیت لذت برد.