در روزشمار ایران باستان، بیشتر روزهای ایرانیان را جشن هایی تشکیل می داد. جشن هایی سراسر شادی و نشاط که همواره تا سال ها در این میان این قوم جریان داشت. روزی که گذشت، روزی بود که در تاریخ ایران باستان بسیار جذابیت دارد. جشن نیلوفر ، جشنی باستانی در ایران باستان می باشد که در ششم تیرماه هر سال برگزار می شد.
از سال ها پیش برای ایرانیان، گل نیلوفر نماد ایزدبانو آناهیتا نیز می باشد. گفته می شود که برگزاری این جشن در این زمان احتمالاً وقتی بود که شکوفا شدن گلهای نیلوفر در آغاز تابستان بوده است.
این جشن زیبا این روزها هنوز هم در بخش هایی مانند فراهان، محلات، خمین و مارلیک تهران به عنوان جشن اول تووستونی (یا همان اول تابستانی) همچنان در حال برگزاری است. هرچند شاید مثل گذشته شور و حال خودش را ندارد، اما بسیار زیبا و دلنشین نباشد یا حتی خیلی جدی گرفته نشود. اما مهم این است که جشن نیلوفر هنور هم فراموش نشده است.
جشن نیلوفر روز فرهنگی کرمانشاه!
از گذشته های دور در تاریخ ثبت شده است که نیلوفر آبی مقدس، نماد شهر کرمانشاه بوده و همین گل زیبا یعنی گل نیلوفر، نماد شهر کرمانشاه و رنگ این گل نیز رنگ نمادین شهر کرمانشاه است.
این گل زیبا و بی نظیر در سرآب نیلوفر در نزدیکی شهر کرمانشاه میروید و به عنوان نمادی جذاب از آیین مهر در نقوش طاق بستان نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
شاید به همین دلیل و حفظ این پیشینه تاریخی زیبا، بنا بر مصوبۀ کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر کرمانشاه، روز ششم تیر هرسال به نام «روز فرهنگ کرمانشاه» و «جشن نیلوفر» نامیده می شود.
ایرانگرد بر این باور است که حتما می توان به نوعی اصالت را در گذشته یافت! در گذشته های نابی که گاه به دلیل ریشه های عمق خود ماندگار و زیبا هستند.