دوست فرهیخته خانوادگی ما، شاعر خوب معاصر و دبیر دانشمند زیست شناسی احمد حجتی هم در ۸۶ سالگی پس از عمری خدمت به فرهنگ و ادب در روزهای اول اردیبهشت ۱۴۰۱ پرواز کرد.
حجتی متولد ۱۳۱۵ بروجرد و دانش آموخته دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تهران بود. معروفترین شعرش که موجب اشتهارش شد شبستان نام داشت: در این خاک/ در این مزرعه پاک/ بجز عشق و بجز مهر نکاریم.
چاپ مجموعه اشعارش با عنوان گلدشت با استقبال رو به رو شد و حضورش و شعرخوانیاش در انجمنهای ادبی و فرهنگی نیز.
من اول بار احمد حجتی را نزدیک بیست سال پیش در انجمن بروجردیهای مقیم تهران در دفتر آقای حافظی در خیابان ظفر در تهران دیدم. آنجا شعری به گویش لری با لهجه بروجردی خواند. البته پیش از او برادر بزرگترش شاعر و ادیب پرآوازه علی حجتی را میشناختم که شعر رثابیهاش برای پدرم در صفحات ۴۷۴ -۴۷۵ در بخش اخوانیات دیوان امین چاپ شدهاست.
وجه تسمیه نام خانوادگی این دو برادر آن بود که نوه مولی اسدالله حجت الاسلام بروجردی (داماد میرزای قمی صاحب قوانین) بودند، خاندانی علمی، اصیل و شریف و غنی و مستغنی.
آخرین بار پیش از شیوع کرونا احمد حجتی را در مجمع ویژه وایقانیها و شبستریهای مقیم مرکز در خیابان فردوسی به دعوت دوستم صادقزاده وایقان و به ریاست دکتر حسن امین لو نماینده اسبق مجلس دیدم، مجمعی که دکتر مهدی محقق و همسر دانشورش دکتر انصاری و نیز دکتر شبستری سفیر سابق ایران در تاجیکستان نیز در آن حضور مییافتند.
احمد حجتی بروجردی که بود؟
در میان شاعران بنام ایران زمین احمد حجتی، فرزند محمد حجتی است که در سال ۱۳۱۵ در شهر زیبای بروجرد متولد شد.
دوره ابتدایی را در مدرسه فردوسی بروجرد و دوره متوسطه را در دبیرستانهای پهلوی و محمدرضا شاه بروجرد در سال ۱۳۳۴ گذراند و در نهایت برای ادامه تحصیل به تهران رفت و مدرک لیسانس خود را در رشته علوم طبیعی در سال ۱۳۳۸ از دانشگاه تهران دریافت کرد. او پس از گذراندن دوران سربازی با سپری کردن دوره تربیت دبیری در دانش سرای عالی مهر ماه ۱۳۴۲ با عنوان دبیر به استخدام آموزش و پرورش بروجرد درآمد و سال ۱۳۷۳ به مقام بازنشستگی نایل شد.
احمد حجتی به نقاشی و کار صحنه و حکاکی روی پوسته تخم مرغ رنگ شده هم علاقهایی ویژه داشت.
او بعد از انقلاب به انجمن ادبی اوستا در بروجرد پیوست و در کنار استادانی مثل استاد حسن گودرزی (کوشا) و مرتضی ذاکر و استاد فلسفی به مراوده ادبی پرداخت.
اشعار این شاعر گرانقدر به دو دسته گویش و لهجه بروجردی و نیز به فارسی تقسیم شده است که در آن از غزل و رباعی تا مثنوی و دوبیتی های زیبای گوناگون دیده می شود که از زیبایی خاصی برخوردار است.
گلدشت نام کتابی از احمد حجتی است که بوسیله سعید شیرینبیان چاپ شده است.
درگذشت او را به خاندان بزرگ حجتی بروجردی و اهالی شهر و ادب بویژه انجمن ادبی مهرداد اوستا تسلیت میگویم.
روحش شاد و یادش گرامی
اندیشکده ایرانگرد/سیدحسن امین