چطور می‌توانیم بدون دردسر، به‌وسیله عتیقه جات و صنایع دستی ثروتمند شویم؟!

از سال‌ها پیش و درست از زمانی که آدمی در زمین شیئ براق یافت و با تعجب آن را ورانداز کرد، فهمید که در کائنات چیزهایی وجود دارد که ارزش و زیبایی آن فراتر از اجسام معمول است و می‌تواند با آن زندگی‌اش را رونقی دهد و یا به عبارتی معیشتش، از این به رو آن رو شود. در این زمان آن شیئ براق چیزی جز طلا نبود که ما امروز از آن به عنوان در گروه عتیقه جات یاد می‌کنیم.

وقتی صحبت از همین گنج و به طور کلی عتیقه جات می‌شود، اولین چیزی که به ذهن ما خطور می‌کند؛ نقشه گنجی است که در نهایت فرد را به صندوقچه‌ای زیبا و لبریز از طلا و جواهر می‌رساند یا اینکه غاری مخوف که یک مار افعی بزرگ از آن محافظت می‌کند و در خفای آن گنجی بزرگ و غیرقابل توصیف پنهان است. (درست شبیه نوستالوژی که ما بارها در کارتون‌ها و فیلم‌هایمان دیده‌ایم) اما این روزها این موضوع کمی متفاوت است یعنی از مار و غار خبری نیست و شما به راحتی می‌توانید به عتیقه جات برسید و ثروتمند شوید.

کارشناسان ایرانگرد، در این مقاله خیلی زود به شما آموزش می‌دهند که چگونه به عتیقه‌جاتی بزرگ برسید و ثروتمند شوید و حتی بتوانید بدون اینکه ذره‌ای از ارزش و بهای عتیقه‌جات شما کم شود آن را به فرزندانتان و به نسل‌های بعدی منتقل کنید!!

تعاریف مختلف عتیقه جات !

در فرهنگ ما، بزرگان علم و ادب معتقدند که در درون هر فردی اخلاق، اندیشه، علم و ادب او سرمایه‌اش است و گاهی که خلقی پسندیده از نیاکان ما به ما می‌رسید از آن به عنوان عتیقه جات یاد می‌کردند.

در واقع چیزی است که نمی‌توان آن را به راحتی از فرد جدا کرد. وقتی به این موضوع با دقت می‌نگریم، می‌توانیم دریابیم این نکته چیزی جز واقعیت نیست و ما اگر دارای همه این‌ها باشیم معدن و مخزن بزرگی از عتیقه جات و ثروت هستیم.

اما گذشته از همه این‌ها، آنچه که برای بیشتر ما قابل درک نیست این است که متاسفانه در خصوص خیلی از مسائل دانش و آگاهی نداریم و در مورد بسیاری از موضوعات مخصوصا آن‌‌ها که در جستجوی آن هستیم به جایی می‌رسیم که با خود می‌گوییم:

آب در کوزه و ما تشنه لبان می‌گردیم                           یار در خانه و ما گرد جهان می‌گردیم   «سعدی»

یعنی آنچه در جسجوی آن هستیم در نزدیکی ما قرار دارد و از آن غافلیم.

کارشناسان ایرانگرد، در همین مقاله کوتاه اطلاعاتی به شما می‌دهند که در کمترین زمان و کوتاه‌ترین فاصله می‌بینید با عتیقه جاتی که دارید در گروه ثروت‌مندان قرار گیرید در صورتی که خودتان از این موضوع بی‌اطلاع هستید.

در تعریف علمی و کلی؛ عتیقه جات به چیزهایی گفته می‌شود که بسیار قدیمی و قابل گردآوری در کلکسیون‌های مختلف باشد. این اشیا به دلیل جذابیت و زیبایی، کم‌یابی، وضعیت ساخت، کاربرد و حتی احساسات انسانی مربوط به آن، یا هر ویژگی منحصر به فرد دیگری مورد توجه قرار می‌گیرند. به طور معمول و در تعریف ساده‌تر شیئی عتیقه نامیده می‌شود که دارای پنجاه سال قدمت داشته‌باشد.

با این تعاریف درمی‌یابیم که بسیاری از ما، وسایل از جمله ظروف قدیمی خود را فقط به واسطه اینکه از مد افتاده‌اند! دور می‌اندازیم یا می‌بخشیم آن وقت به عبارتی بسیار ساده سرمان بی‌کلاه می‌ماند.

شاید همین حالا با بررسی وسایل منزل بتوانیم چند مورد عتیقه جات پیدا کنیم. مثلا از اقلام جهیزیه مادرمان بوده است و یا از طرف عمه خانم یا مادربزرگی به ما هدیه شده باشد.

متاسفانه دلالان این موضوع یعنی عتیقه جات در خارج از کشور فعالیت می‌کنند و با کمک کسانی که در حفاری عتیقه جات دست دارند بسیاری از وسایل عتیقه کشور ما را که حاکی از فرهنگ و تاریخ ما دارد از کشور خارج می‌کنند و در بسیاری موارد هم دیده می‌شود که این عتیقه جات به نام کشوری دیگر ثبت می‌شود.

در واقع به این ترتیب کل تاریخ و فرهنگ ما زیر سوال می‌رود. هر کدام از ما با حفظ عتیقه‌جاتی که داریم می‌توانی علاوه بر حفظ تاریخ و فرهنگ کشورمان فردی ثروتمند باشم و هویت خود را حفظ کنیم.

صنایع‌دستی‌ای که عتیقه‌جات هستند!!

آنچه از آن صحبت می‌کنیم، سرمایه ما است ولاغیر. عتیقه جات معمولا دست‌سازه‌هایی هستند که به آن‌ها صنایع دستی گفته می‌شود. صنایع دستی کشور ما از دیرباز مورد توجه بسیاری از مردم دنیا بوده است.

فرش دست‌بافت، گلیم بافی، حصیر بافی، سفال، مینا کاری و … همه و همه از جمله سرمایه‌های فرهنگی کشور ما هستند که اگر به خوبی مورد توجه قرار گیرند می‌توانند منبع درآمد خوب و مهمی برای زنان و مردان سرزمین ما باشند.

متاسفانه به دلیل عدم توجه مسئولان مربوط، روز به روز شاهد کمرنگ شدن این میراث ارزشمند در کشورمان هستیم. میراثی که یادگار نیاکان ماست و این روزها در شرف نابودی به سر می‌برند.

یکی از دلایل افول تدریجی این صنعت یعنی صنایع‌دستی، عدم آگاهی هر یک از ما از آن است.

به عنوان مثال اگر از ما بپرسند که میناکاری متعلق به کدام شهر ما است، می‌دانیم؟! یا اینکه ما به عنوان یک ایرانی چند شیئ مربوط به همین صنایع‌دستی در خانه‌مان داریم.

مهمترین دلیل محکم این امر یعنی دوری از صنایع دستی ، این است که بسیاری از کارگاه‌های صنایع دستی ما به دلایل مختلف و صد البته دردناک تعطیل می‌شوند و دیگر آن کالا تولید نمی‌شود. یا اینکه استادکار ماهری از دنیا می‌رود و بعد از خود، شاگرد دست‌پرورده‌ای ندارد که هنرش را ادامه دهد! در واقع شرایط تعلیم شاگرد برایش مهیا نبوده است و به این ترتیب این هنر به‌راحتی از بین می‌رود!

اندیشکده ایرانگرد بر این باور است که عدم تبلیغ و معرفی این صنعت و شناساندن آن به مردم ایران باعث شده است تا بسیاری از کشورها این صنایع را به نام خودشان بزنند و طوری وانمود ‌کنند که گویی از چندین نسلشان این‌کاره بوده‌اند!

به گفته کارشناسان ایرانگرد در کشور چین شهری به نام کاشان وجود دارد که در آنجا فرش معروف کاشان ما تولید می‌شود و چه بسا بسیاری از صنایع‌دستی دیگر ما هم همانجا به نام خودشان تولید و به فروش برسد.

دلیل دیگر این است که گاهی دیده می‌شود صنایع‌دستی ما بدون شناسنامه وارد بازار می‌شوند و همین عدم درج نام کارگاه، استادکار و … باعث می‌شود که به راحتی بتوان آن را به نام فرد یا حتی کشور دیگری تمام کرد.

در واقع عتیقه جات و صنایع دستی همان سرمایه ملی و ارزشمند هر کشوری است که می‌تواند نسل به نسل و سینه به سینه به آیندگان منتقل شده و موجبات فخر و شادی را به وجود آورد.