دبیر کمیسیون برنامه درسی شورای عالی آموزش و پرورش اعلام کرد: یادگیری زبان انگلیسی برای دانشآموزان دیگر اجباری نیست.
امروزه هیچ کسی نمیتواند اهمیت یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان علمی و بینالمللی را نادیده بگیرد.
در عصر ارتباطات و تکنولوژی، براي انسانی که در دهكده جهاني زيست می کند، اينگونه به نظر می رسد که اگر زبان انگليسي نداند، به نوعی بی سواد به حساب می آيد. چرا که هر فردی این زبان را نداند، محدودیتهایی در ارتباطات و همچنین دسترسی به منابع مختلفی مانند اطلاعات، تحصیلات و فرصتهای شغلی دارد.
در واقع، یادگیری زبان انگلیسی در کنار چند زبان خارجی دیگر، جزئی از برنامههای تحصیلی اکثر مدارس در سطح جهان است.
در مدارس ایران، تنها تدریس زبانهای عربی و انگلیسی انجام میشود، اما به دلیل روش تدریس سنتی، سالهاست که موفقیت چندانی نداشته و فارغالتحصیلان، با سطح ضعیف زبانی از مدارس خارج میشوند.
در واقع, طريقه آموزش زبان انگليسی در مدارس ايران به گونهای است که دانشآموزان آن طور که بايد از آموزههای اين زبان چيزي فرا نگرفته و محتاج به شرکت در کلاسهای زبان خارج از مدارس خود هستند، حالا اين بحث مطرح می شود که همين آموزش نيم بند هم قرار است اختياری شود.
با وجود اینکه برای دانش آموزان در سنین نوجوانی بدیهی است که اهمیت و وجوب دانستن زبان انگلیسی را درک نکنند، اما واقعیت این است که این زبان به صورت بین المللی پذیرفته شده است و در تمامی نقاط جهان به عنوان زبان اول یا دوم مورد استفاده قرار میگیرد. این زبان، به طور واضح تأثیری عمده در ارتباطات، تجارت و فرهنگ جهانی دارد و دانش آموزان باید به آن تسلط داشته باشند تا بتوانند در جهان پویا و رقابتی امروزی به خوبی عمل کنند. بنابراین، یادگیری زبان انگلیسی در این سن، ضروری و حیاتی است و برای دانش آموزانی که میخواهند در آینده موفقیتهای بزرگی داشته باشند، نمیتوان اهمیت یادگیری آن را نادیده گرفت.
آيا اختياري بودن انتخاب زبان انگليسي، گامي در جهت حذف آن نيست؟
آیا ما همانند کره شمالی از دنیا جدا خواهیم بود؟؟؟
آیا به دلیل ترس از انتقال فرهنگ و تبادلات فرهنگی این تصمیم گرفته نشده است؟
آیا همانند طالبان که در ابتدا محدودیت حضور بانوان در کنکور و سپس ممنوعیت حضور بانوان در دانشگاه ها را را مطرح کرد، در ایران هم با رویکرد مشابهی پیرامون ارتباط با دنیا روبرو خواهیم بود؟
یکی از مواردی که ممکن است در ذهن ما پیش بیاید، این است که چرا زبان عربی به عنوان زبان خارجی محسوب نمیشود و چه تکلیفی برای دانشآموزانی که علاقهای به یادگیری زبان عربی ندارند وجود دارد؟ آیا زبان عربی واقعاً جزو زبانهای خارجی محسوب نمیشود؟ اگر عدم نام بردن زبان عربی به این دلیل است که ما در یک کشور اسلامی زندگی میکنیم و دروسی مانند تعلیمات دینی و قرآن هم به زبان عربی هستند، آیا برای دانشآموزان غیرمسلمان هم اختیاری وجود دارد؟ از طرف دیگر، آیا دانشآموزان مسلمان نمیتوانند آموزههای دینی را به زبان رسمی خود یعنی فارسی یاد بگیرند؟ آیا یادگیری این آموزهها برای آنها آسانتر و قابل فهمتر نمیشود؟
آیا تحقیقی پیرامون این موضوع شده است که افراد دیپلمه امروز کشور، چقدر زبان عربی بلدند و چقدر زبان انگلیسی؟ و از کدام یک از این زبان ها در زندگی خود بیشتر بهره مند می شوند؟
حذف زبان انگلیسی از دروس مدرسه ایران میتواند تاثیرات منفی زیادی داشته باشد. در زیر به برخی از این تاثیرات اشاره میکنیم:
-
محدودیت در دسترسی به منابع علمی و فرهنگی:
۷۵ تا ۹۰ درصد منابع علمی جهان به زبان انگلیسی است. در حال حاضر، به دلیل اینکه زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی شناخته شده است، بیشترین تعداد منابع علمی و فرهنگی در جهان نیز به این زبان در دسترس است. این واقعیت باعث شده است که زبان انگلیسی در حوزه های مختلفی از جمله علم، تکنولوژی، ادبیات و هنر، به عنوان زبان اصلی و منبع اصلی اطلاعات شناخته شود. حذف زبان انگلیسی به هر نحوی منجر به محدودیت در دسترسی به اطلاعات و منابع علمی، فنی و فرهنگی جهانی خواهد شد. بنابراین، حفظ و تقویت این زبان به عنوان زبان بین المللی و ادغام آن با سایر زبان ها امری بسیار حیاتی است.
-
تاثیر بر ارتباطات بینالمللی:
زبان انگلیسی به عنوان زبان اصلی ارتباطات بینالمللی و همچنین زبان رسمی بسیاری از سازمانهای بینالمللی می باشد. حذف این زبان ممکن است باعث محدودیت در ارتباطات بینالمللی و افت اقتصادی و سیاسی کشور شود. انگلیسی به عنوان زبان مشترک برای ارتباطات تجاری، تحصیلی، علمی و فرهنگی در سراسر جهان شناخته شده است. این زبان به صورت گسترده در حوزه های مختلف مورد استفاده قرار میگیرد و برقراری ارتباطات به زبان انگلیسی توانایی بینالمللی بیشتری را به افراد و کشورها میدهد. در حوزه اقتصادی، آشنایی با زبان انگلیسی به کسب و کارها امکان صادرات و ورود به بازارهای جهانی را میدهد. همچنین در حوزه سیاسی، آشنایی با این زبان به کشورها امکان برقراری روابط دیپلماتیک و گسترش روابط بینالمللی را میبخشد. در نتیجه، حذف زبان انگلیسی میتواند منجر به محدودیت در ارتباطات بینالمللی شود.
-
کاهش فرصتهای شغلی:
زبان انگلیسی در بسیاری از صنایع و حوزههای کاری مورد نیاز است. حذف آن میتواند باعث کاهش فرصتهای شغلی برای فارغالتحصیلان و کاهش رقابتپذیری در بازار کار شود.
استفاده از زبان انگلیسی در حوزههای مختلف شغلی از جمله تجارت، تکنولوژی، مهندسی و مدیریت، امری ضروری و حیاتی است. عدم تسلط به این زبان میتواند منجر به کاهش فرصتهای شغلی برای فارغالتحصیلان و کاهش رقابتپذیری در بازار کار شود. در حالی که تمامی صنایع و شغلها به طور مستقیم یا غیر مستقیم با جامعه بینالمللی در تعامل هستند، مهارت در استفاده از زبان انگلیسی میتواند به افراد کمک کند تا بهبود در ارتباطات و افزایش فرصتهای شغلی را تجربه کنند.
-
عدم توانایی در استفاده از فناوریهای روز دنیا:
در عصر امروز، فناوریها و نرمافزارهای پیشرفته به سرعت در حال توسعه و پیشرفت هستند و بخش عمده ای از این فناوریها و نرمافزارها به زبان انگلیسی عرضه میشوند. این موضوع میتواند برای افرادی که به زبان انگلیسی مسلط نیستند، مشکلاتی را به همراه داشته باشد. عدم توانایی در استفاده از این فناوریها و نرمافزارها میتواند باعث از دست دادن فرصتهای شغلی و عدم پیشرفت در حوزههای مختلف شود. بنابراین، ضرورت یادگیری زبان انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی و مدرن برای دستیابی به فناوریها و نرمافزارهای پیشرفته، بسیار حائز اهمیت است.
-
خروج از جریان علمی و فناوری جهانی:
زبان انگلیسی به عنوان زبان علم و فناوری جهانی شناخته میشود. حذف آن ممکن است باعث خروج از جریان علمی و فناوری جهانی شود و ایران را از پیشرفت محروم کند. زبان انگلیسی به دلیل استفاده گستردهای که در حوزههای علمی و فناوری دارد، ارتباطات بین محققان و دانشمندان از سراسر جهان را تسهیل میکند. به عنوان یک زبان مشترک، انگلیسی امکان انتقال دانش، تبادل اطلاعات و همکاری در پروژههای بینالمللی را فراهم میکند. بنابراین، حذف زبان انگلیـسی میتواند به معنای از دست دادن این امکانات و ارتباطات مهم باشد و برای ایران به معنای محرومیت از پیشرفتهای علمی و فناوری جهانی باشد.
جلوگیری ار توسعه صنعت گردشگری و مشکلات عدیده برای توریست های ورودی به ایران
کشورهایی که برنامه توسعه صنعت گردشگری خود را در دستور کار قرار داده اند، یادگیری زبان انگلیسی برای کلیه شهروندان خود را الزامی نموده اند و با مشوق های خاص باعث ایجاد انگیزه برای یادگیری زبان انگلیسی در اقشار مختلف جامعه شده اند.
لذا به نظر می رسد که این تصمیم گیری جدید، باعث حذف ایران از صنعت گردشگری جهانی می گردد.
نویسنده و خبرنگار ایرانگرد: مهسامحمودگرجی