هر چه بیشتر می گردیم، کمتر پیدا میکنیم! اصلا گاهی دلیلش را نمی یابیم و اگر هم چیزی بگوییم و یا بنویسیم که گویای دلیل باشد، توجیهی بیش نیست! حالا مدت هاست که نمی توانیم دلیل مانع تراشی های برخی مسئولان را بیابیم و حتی حدس بزنیم. با وجود اینکه امسال هم سال « تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها » نامیده شده، باز هم نمی توان قطع به یقین در مورد از بین رفتن موانع یا ایجاد آن ها صحبت کرد. حال این موانع می تواند در بخش های گوناگون فرهنگی، علمی، قتصادی، اجتماعی و … باشد.
هنوز کسی نمی داند این مانع تراشی ها به نفع جامعه است یا به نفع جیب و یا مقام برخی از افراد؟! فقط آنقدر می توان به صراحت گفت این موانع هر چه که باشد، نه تنها رشد و توسعه کشور را کم می کند، بلکه بر مشکلات آن نیز می افزاید.
مانع تراشی ها و نیاز به مانع زدایی ها !
معمولا در کشور ما در هر برهه ای خاص و حساس که قرار می گیریم، برخی از افراد مدعی می شوند که خواستند کاری انجام دهند اما دیگران نگذاشتند، دیگران همکاری نکردند، دیگران اجازه ندادند و … تازه ترین این جملات را می شد در همین شیوع موج جدید کرونا در مورد سفرهای نوروزی، در جاهای مختلف از زبان مسئولین خواند و شنید.
این بار هم در تایید ایجاد موانع عمدی در مسیر تولید کارها و آثار هنری برخی از بازیگران و سینماگران مانند سیدسعید سیدزاده، ابراهیم اصغری، شفیع آقامحمدیان، محمدحسین نیرومند، محمدرضا اسلاملو، اکبر حر، جهانگیر الماسی، حمید بهمنی و محسن علی اکبری، نظرات خود را اعلام کرده اند که بیشتر آن ها در مورد مانع تراشی اتفاق نظر داشته اند. همه این افراد بر این باورند که برای تولید کارهای ارزشمند هنری باید ارزش ها و اهدف در نظر گرفته شود، هزینه ها کاسته شود، مدیریت خوبی وجود داشته باشد، آموزش درست و اصولی پایه گذاری گردد و در یک کلام مانع زدایی ها اساسی باشد. در غیر این صورت آثار تولیدی گاهی باعث دشمنشادی میشوند و حتی ممکن است به درک و شعور مخاطب نیز توهین شود!
ایرانگرد معتقد است، تجربه نشان داده در همه موضوعات گوناگون، این امر صدق می کند. همیشه مانع زدایی ها راه را هموار کرده و مانع تراشی ها رشد و توسعه امور را دچار تزلزل کرده و حتی گاهی خسارات جبران ناپذیری به همراه داشته است.